Heel dikwijls vragen mensen als intro op een gesprek zo langs hun neus weg ‘ça va?’ Maar eigenlijk verwachten ze geen ander antwoord dan ‘alles oké!’ Ze vragen dus niet welgemeend hoe het nu echt met je gaat, maar ze gebruiken deze aanspreking om een eerste contact te leggen .
Maar veronderstel nu eens dat de aangesprokene iets onverwacht zou antwoorden, dan gaat het gesprek een totaal andere richting uit dan gedacht. Maar hoe dan wel?…
Dit gesprek kan dan nog alle kanten uit: grappig, onverwacht, droevig, mysterieus, vervelend enzovoort… Elke van die situaties bouwen me om tot verrassend toneelfragment. Alleen de beginzin: “ça va?” blijft, maar vanaf dan wordt alles anders.
En waarom zouden we nu eens niet een -gedurfde- stap verder zetten?! Deze acts bestaan nog niet, dan schrijven we ze toch zelf! DUS KAT schrijft zelf zijn eigen productie! -KAT schrijft ‘Ca va?...’