De verleiding is groot om van "Er valt een traan op de tompoes" een stuk over euthanasie te maken.
Centraal staat het conflict tussen twee vrouwen die "vechten" om dezelfde man.
Een stuk over jaloezie dus, waarbij de euthanasie een extra dimensie geeft aan het conflict.
Bezitterigheid ("hij is van mij"), afgunst, wedijver, winnen of verliezen, dit alles wordt extra gevoelig als het einde nadert.
En dan gaat het niet over personen, wel over principes. Dit alles ter compensatie omdat men zich afgewezen voelt. Bovendien staat ook de burgerlijke drang naar gehoorzaamheid en in het straatje lopen, op de voorgrond.
We zetten mensen van vlees en bloed neer - mensen met hun goede en slechte kanten, die soms winnen maar altijd verliezen!