Domien Bonneure werkt in 't fabriekske, "de Validek". 't Is te zeggen werkte, want hij gaat nu met pensioen. Heel zijn leven is één lange droom geweest, een droom van grootse plannen om de wereld te veroveren.

Van in zijn isolement tracht Domien nu, in de herfst van zijn leven, toch nog één grote daad te stellen! Iets waar men nog lang zal over klappen. Hij bouwt een toren in zijn tuin uit gerecycleerd afvalmateriaal, zo stevig als de rots van Gibraltar, onverwoestbaar!

Iedereen in zijn omgeving verklaart hem zot en wil hem verplichten dit "wangedrocht" af te breken, maar hij trotseert, koppig als een kei, alles en iedereen.

Het ministerie kiest tenslotte eieren voor zijn geld en laat het "kunstwerk" klasseren en de grond onteigenen "TOT NUT VAN 'T ALGEMEEN".