Ongetwijfeld zal haar ma van haar gehouden hebben. Al was het maar heel even. Ongetwijfeld zal ze Dagmar gekoesterd hebben. Zoals alle moeders wel eens doen, al was het maar heel even.
Ongetwijfeld zal ze Dagmar hebben gefluisterd; warm als een zomerbries heel even over haar dochters voorhoofd geaaid, de haren door de vingers laten waaien tot er aan die liefde, warmte, veiligheid een einde kwam
zo maar, zonder reden
en dan die woorden: je was ongewenst...je was hier te veel...
je bent een 'ongelukje'...
trek nu je plan maar...laat mij gerust!
een tehuis was haar thuis, heel even
dan alleen tegen die Stad, die ze niet kent
ze leert Dino kennen, een jonge clochard en Mannequin en Tars van op school
ze puzzelt haar leven weer samen, maar aan Morgen durft ze nog niet denken.